De laatste loodjes

Buenas noches!

Beetje dubbel gevoel toch wel. Vandaag zijn al mijn proeven en verpleegtechnische handelingen goedgekeurd en heb ik mijn eindgesprek gehad: ik heb m'n stage gehaald (geeeeeelukkig)! Nog drie dagen stage op OK en dan is het alweer bijna voorbij, volgende week dinsdag vlieg ik naar huis.

Alhoewel het 'pieken' afgelopen weekend wel even nodig was voor school (iets met alles op het laatste moment), is gelukkig nu alles klaar wat dat betreft. Ik hoef nu niet meer te denken aan proeven en verslagen etc. Dat is wel een lekker gevoel :). Vandaag echt een heel fijn gesprek gehad met Laura en onze begeleider vanuit het ziekenhuis. Ze waren heel tevreden en ik heb grote stappen gemaakt als persoon maar ook als toekomstig verpleegkundige, samengevat uit het gesprek. Dat is fijn te horen na 20 weken hard je best doen.

Afgelopen weken heb ik meegelopen met de traumatologen. Ik heb vééél consulten aangehoord (Spaans/Duits/Engels/Nederlands) en veel casussen voorbij zien komen wat echt heel interessant was en waaruit ik veel heb geleerd. Met een toch wel klein vooroordeel over Spaanse artsen van wat ik hoorde ging ik een beetje bang mijn eerste dag in, maar met een grote smile eindigde ik mijn laatste dag met ze. Mijn schrift staat vol met tekeningen van zenuwen, pezen en spieren; als je geïnteresseerd bent en wilt leren willen ze je ook veel leren. En dat was gelukkig wel echt beter.

Daarna had ik heerlijk twee weken kerstvakantie met veel leuke dingen gepland. Met de studenten hebben we kerst gevierd in Valencia. We hebben veel dingen gedaan, veel gelachen en weinig slaap gehad :). Valencia is echt heel 'Spaans' er wordt daar veel Valenciaans gesproken, wat een mengelmoesje is tussen Italiaans/Frans/Spaans. Dat wordt trouwens hier ook veel in de hele regio gesproken. We zijn naar een museum geweest van de stierenvechtarena, ondanks een beetje dubbel gevoel vond ik het toch ergens wel interessant, je merkt nog steeds dat die 'traditie' heel erg leeft en veel Spanjaarden zijn er nog trots op ook. Ja. Iets met verschillende culturen dus. We zijn naar Oceania geweest (soort Dolfinarium maar zoooo mooi aangelegd), uitgeweest, samen met de groep kerstdiner gehad.. Ja dat was echt genieten. Toen ik thuiskwam kwam Sophie alweer snel en dat was ook echt heel leuk. We hebben stadjes bezocht, berg beklommen, bijgekletst en veeeeeel lekker gegeten. En natuurlijk samen oud en nieuw gevierd hier in Spanje samen met Romy en haar zusje. We zijn met z'n vieren uiteten geweest en daarna op het kerkplein in Altea het nieuwe jaar ingegaan. Haha, een nacht om nooit te vergeten :-). Stom is dan wel dat er dan weer zo'n dag komt dat je je zusje op het vliegtuig terug moet zetten naar Nederland want papa had dus ook een terugreis geboekt. Shit happens zullen we maar zeggen. Gelukkig hoefden we niet voor lang afscheid te nemen, dat scheelde dan nog wel :).

De dag daarna gingen mijn laatste twee weken op OK van start. Natuurlijk zijn de eerste dagen even zoeken naar je plek, maar het plaatsen van een nieuwe heup van een halve meter afstand (volgende keer even waarschuwen dokter wanneer je gaat boren - bot kon ik van m'n voorhoofd afvegen) is natuurlijk wel echt heel interessant. Alles zie je voorbij komen; van borstvergrotingen tot melanomen weghalen, artroscopieën (kijkoperaties) tot het plaatsen van nieuwe knieën etc. Na een paar dagen mag ik steeds een beetje meer helpen met steriliseren, dingen aangeven etc. de anesthesist liet mij zelfs intuberen (kuuuch beetje jammer dat ik niet de luchtpijp maar de slokdarm inging). Echt heel interessant, tot nu toe heb ik alleen nog maar het proces van ná een operatie of vóór een operatie meegemaakt maar ik kan nu zeggen dat ik wel een beetje weet hoe het er ook tijdens een OK aan toe gaat. En je leert gewoon ook heel veel op anatomisch gebied. In het echt is zoooooveel anders dan een heupoperatie op youtube. Het liefst kijk ik alles op 2 cm afstand maar ja ik moet ook rekening houden met het steriele veld waar (logisch!!!) veel op gehamerd wordt.

Nu is het dus nog drie laatste dagen op OK en dan maar eens langzaam spullen gaan pakken. Echt een heel gek idee en ik wil er eigenlijk niet eens aan denken. Pffffff. Tijd gaat snel, getsie. Echt super dankbaar voor een geweldige periode met iedereen en alles. Een herinnering voor altijd!

Saludos en tot in NL!